Siesch Du des kleine Käferli dört,
wie´s krabbelet und zappelet,
wie´s munter duet und sich nit schtört
und mit´em Füdeli wackelet.
Es het e hüsches Zschöbli a
in schwarz und rot, des schtoht em guet.
I glaub es isch e Käferma,
der uff em Blüemli sunne duet.
Weiß denn dä kleini Burzel wohl,
was em no blüeht und wie s´em goht?
Es schient, er füehlt sie pudelig wohl
und liede überhaupt kei Not.
Do fliegt e freche Schpatz deher,
de het hüt noch kei Z´nüni cha.
E Biß und s´Blüemli isch scho leer.
Gell Käferli, bisch übel dra!